Першага красавіка смяяцца забараняецца…

Сёння 1 красавіка. Гэты дзень на постсавецкай прасторы нібыта лічыцца Днём гумару і смеху, але я не ведаю, хто яшчэ ў свеце ў гэты дзень так бесклапотна смяецца без дай прычыны.  Цудоўна разумею, што на ТБ сёння напоўніцу будуць спраўляць свой баль розныя Галкіны і іншыя да яго падобныя “смайлкіны”. (Хаця хіба яны не спраўляюць там свой баль у любы ... Падрабязней »

Горнае паветра і беларускі неруш

Каля трыццаці кніг — паэзіі, прозы, для дзяцей — выдаў Ганад Чарказян. Піша ён па-армянску і па-курдску. На курдскай мове — часцей. Стаць жа вядомым беларускім пісьменнікам яму дапамаглі тыя, хто перастварае і пераствараў яго творы па-беларуску і па-руску, а гэта (назаву па алфавіце) Глеб Артханаў, Рыгор Барадулін, Казімір Камейша, Ала Канапелька, Барыс Крывялевіч, Валерый Ліпневіч, Уладзімір Марук, Мікола Мятліцкі, ... Падрабязней »

Ці трэба стрыгчы вожыка

Імя Алеся Пісьмянкова, 60-годдзе з дня нараджэння якога адзначылі напрыканцы лютага аматары яго паэзіі, вядома і дарослым, і дзецям. Для апошніх пісьменнік выдаў зборнікі вершаў “Заўзятары”(1993), “Ласуны-веселуны” (1996) і “Мы з братам” (2003). Няма сумнення, што гэты спіс значна пашырыўся б, каб не заўчасная смерць, якая без малога трынаццаць гадоў назад спыніла жыццёвы шлях паэта. Скажам адразу: Алесь Пісьмянкоў як ... Падрабязней »

Углядацца ў жыццёвую мудрасць

З першых гадоў сваёй літаратурнай творчасці Уладзімір Ліпскі вызначыў сабе неабыякавую мэту: знайсці сябе, раскрыць свае здольнасці, выявіць найлепшыя якасці чалавека-творцы. У сваёй публіцыстычнай кнізе “Знайсці сябе”, выдадзенай у 1974 годзе, ён пераканальна паказаў, як і ў імя чаго стараліся шматлікія людзі, каб дасягнуць жаданых вынікаў. Яны, моцныя духам, не шукалі лёгкіх дарог, жыла б толькі Радзіма мілая, і спелі ... Падрабязней »

Ларыса БАБРОЎСКАЯ: “Кожны вучань нагадвае мне жывы музычны інструмент, які чакае свайго часу…”

Ужо на працягу многіх гадоў ансамбль народнай музыкі “Весялуха” з’яўляецца своеасаблівым упрыгажэннем сталічнай сярэдняй школы № 170. Кіруе ім настаўніца музыкі Ларыса Георгіеўна Баброўская. Спачатку я пабывала на іх канцэрце, потым — на рэпетыцыях… Ларыса Георгіеўна — суботні госць сённяшняй “Настаўніцкай газеты”. — Ларыса Георгіеўна, ваша школа, наколькі я ведаю, трымаецца на “трох кітах”. У першую чаргу яна славіцца сваёй ... Падрабязней »

Яны любяць кветкі, А мы любім іх…

У суботу, 4 сакавіка, у філіяле Нацыянальнага гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь “Гасцёўня Уладзіслава Галубка” адкрылася выстава акварэльных работ трох жанчын: Ларысы Стрыжак (Мінск), Наталлі Харольскай (Мінск) і Святланы Румянцавай (Масква). Экспазіцыя мае сімвалічную назву — “Мы любім кветкі…”. Хто з жанчын не любіць, калі на свята і не толькі на свята ёй дораць кветкі? Якая з жанчын сама не становіцца ... Падрабязней »

Пісьменніца Людміла Рублеўская: “У кожным маім рамане ёсць чалавек, у якога я шчыра закахана…” 

Сучасную беларускую літаратуру сёння цяжка ўявіць без аднаго з самых папулярных, самых запатрабаваных і, галоўнае, самых цікавых і неардынарных аўтараў — вядомай пісьменніцы, паэтэсы, даследчыцы Людмілы Рублеўскай. Як кажуць, з зайздросным пастаянствам яна выходзіць да свайго ўдзячнага чытача, дорачы яму прыемныя хвіліны знаёмства са сваімі ўсё новымі і новымі кнігамі — раней пераважна паэтычнымі, а ў новым стагоддзі ў большасці ... Падрабязней »

Шкляныя дзівосы, зробленыя сваімі рукамі і ад чыстага сэрца

Багаты матэрыял для сучаснага прафесійнага мастацтва дае традыцыйная народная культура, якая ў кожнага народа, у тым ліку і ў беларусаў, вылучаецца нацыянальнай адметнасцю і самабытнасцю. Адзін з найбольш важных і значных раздзелаў традыцыйнай мастацкай культуры Беларусі — народныя мастацкія промыслы і рамёствы. Адны з іх ужо сталі здабыткам гісторыі, другія развіваюцца і сёння, напрыклад, такі від народнага мастацтва, як роспіс ... Падрабязней »

Усе мы косім…

Усе мы косім. Ты, я, твая, мая сям’я… Жыць — усё адно што касіць. Вы, можа быць, гэтага не ведаеце, але ўсё адно косіце. Ты нарадзілася — і косіш пад сваю маму. Ты нарадзіўся — і косіш пад свайго тату. Ты закахаўся — і косіш пад свайго каханага. Твая сям’я нарадзілася — і твая сям’я косіць пад сям’ю тваіх продкаў… ... Падрабязней »

Францыск, мы табе ўдзячны…

Сёння, калі ўжо больш за месяц гаспадарыць 2017 год, я думаю, мы ўсё яшчэ не зусім усведамляем, якое свята ў нас, беларусаў, у гэтым годзе. Можаце самі правесці эксперымент. Запытайце любога сустрэчнага на вуліцы: “Якая глабальная падзея адбылася 500 гадоў назад?” Добра будзе, калі хоць кожны пяты з вамі апытаных успомніць пра Францыска Скарыну, які 6 жніўня 1517 года выдаў ... Падрабязней »