Архів тега: фільм

Глядзім “маму!”, чакаем “Лістапад”…

На фоне таго аскомістага кінапапкорну, якім бессаромна корміць сёння нашых даверлівых гледачоў вялікі экран, кінаафіша верасня абяцала заўзятарам кіно некалькі сапраўды цікавых сустрэч з гэтым “найважнейшым з усіх мастацтваў”. Так, мы з вялікім нецярпеннем чакалі выхаду на экраны першай часткі расійскага кінапраекта “Гогаль” (гэта ж так не хочацца ўжываць нават само слова “серыял”!). Гэтае нецярпенне падаграваў ужо сам той факт, ... Падрабязней »

Эверэст у тваёй душы… а “Лістапад” — у сэрцы

Ужо некалькі тыдняў запар фільм “Эверэст” займае першы радок у сусветным кінапракаце. Вышыня Эверэста складае 8848 метраў. Пасля 5000 метраў чалавеку становіцца цяжка дыхаць. Пасля 8000 метраў яму ўжо невыносна дыхаць. Фактычна, апынуўшыся на такой вышыні, ён паступова пачынае паміраць. У розных людзей назіраюцца пры гэтым розныя сімптомы. Адзін з самых страшных — калі чалавеку на лютым марозе, на вар’яцкім ... Падрабязней »

Наталля ГАЛУЗА: “Хэпі-энд і добры фінал — гэта дзве розныя рэчы…”

Беларускія кінематаграфісты сёння не надта часта песцяць дзіцячую аўдыторыю фільмамі для дзяцей. З поўнаметражных ігравых кінастужак, зробленых у Беларусі за апошнія гады ў разліку на дзяцей, можна згадаць хіба што “Рыжык у Залюстаркоўі” і “Кіндэрвілейскі прывід” Алены Туравай, ну і яшчэ, можа быць, пару-тройку фільмаў, якія выклікалі меншы розгалас. Тым больш прыемна было ўбачыць у пазаконкурснай праграме сёлетняга Мінскага міжнароднага ... Падрабязней »

Вяртанне да белых вытокаў

Для любога чалавека, калі ён знаходзіцца ўдалечыні ад сваёй радзімы, усе падзеі, якія адбываюцца на яго роднай зямлі, набываюць асаблівы сэнс. Так было і са мной, у васьмідзясятыя, калі ў расійскай глыбінцы я ў шэрагу вайскоўцаў тады яшчэ многанацыянальнай Савецкай Арміі выконваў свой воінскі абавязак, а на экраны выйшаў фільм “Белыя росы”. Выслоўі герояў народ адразу ж расхапіў на цытаты, ... Падрабязней »

Алег АЎДЗЕЕЎ: “Трэба заўсёды быць нечым захопленым, трэба трымаць сябе ў вечным напружанні…”

Колькі даводзілася мне браць інтэрв’ю ў вядомых людзей ад культуры, каму ўжо за 70 і нават за 80, ніколі не пераставаў здзіўляцца… Здзіўляцца нават не іх мудрасці, а скажам дакладней — іншасці. Непадобнасці да нас, намнога за іх маладзейшых. Непадобнасці па філасофіі жыцця, па кірунку думкі, па бляску ў вачах. Слухаеш іх з адкрытым ротам, хапаешся за цудоўныя імгненні дачынення ... Падрабязней »